Onaf

Het verhaal dat ik je heb geschreven is onaf
En dat zal zo blijven.
Het is een verhaal over ons,
Maar het had net zo goed over een olifant kunnen gaan.
Of over twee hijskranen tegen de ondergaande zon.
Over twee vliegende ooievaars
Of het hertje dat schuchter het bos verlaat,
Het weidse landschap als een mijnenveld
Mijlenver voor zich uitgespreid.
Jij had het hertje kunnen zijn,
Maar ook mijn vader,
Een oude man op klompen,
Door de ouderdom gebogen.
Samen zouden we lopen door de straat
En mijn vader zou verhalen vertellen,
Over mij en over vroeger.

Het tweetal in de straat zwijgt,
Gelijk twee werkloze hijskranen
Op een zondag bij ondergaande zon.

Het verhaal is onaf,
Omdat we stopten met praten.
Jij.
De olifant.
De hijskranen.
De ooievaars.
Het hertje.
Maar vooral mijn vader.