dinsdag 10 november 2009

Vervlogen tot herinnering; alles wat eens was

Oorstrelende muziek druist ver vooruit,
Snelt de roemruchte reputatie voorbij
In het donker ondergrondse.
Oren horen engelengezang,
Nog mooier dan ooit tevoren.
Het lijkt of alles levend is,
Of muren ogen hebben, stenen stemmen.
Alles kijkt en bespiedt
Nietsvermoedende voorbijgangers.
Je kijkt eens om en beseft dan dat alles
Wat eens was en weer zou worden
Vervlogen is tot gedachten,
Tot een herinnering in de achterkamer
Der menselijk brein.
Zij die overblijven, zijn slechts de nodeloze
Tranen der egocentrischen.
Maar zijn er meerdere uitgangen,
Dan is hij niet verrast
Als het naar alle zijden ingang heeft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten